Analiza i interpretacja wiersza Jana Kochanowskiego “Na nabożną”.
Zobacz informacje o epoce renesansu i biografię poety w Wikipedii.

Budowa wiersza

Utwór składa się z dwóch wersów zapisanych 11-zgłoskowcem z rymami żeńskimi sąsiednimi.

Każde działanie na pokaz poniża intelekt człowieka, dowartościowuje i wyróżnia go w jego oczach tylko

Życiowe inspiracje

Jeśli ktoś jest człowiekiem wierzącym (religijnym), to powinien przestrzegać prawa i przykazań danych przez Boga. Ciągłe bieganie do spowiedzi źle o nim świadczy, bo za dużo grzeszy, czyli łamie prawa (przykazania). To dobrze, gdy zdaje sobie sprawę ze swoich grzechów i chce się wyspowiadać. To źle, że nie zastanawia się nad swoim postępowaniem i wciąż grzeszy, nie wyciągając nauki ani wniosków z pouczeń księdza, który go spowiada.  Należy koncentrować się na tym, w co się wierzy.

Przykład. Jeśli dorosły człowiek skłamie przed urzędem podatkowym, ukrywając swoje dochody, bo nie chce zapłacić należnych państwu podatków, to karą może być: odebranie należnej kwoty oraz grzywna. Gdy ktoś zrobi to któryś raz z rzędu, sąd skaże go na więzienie. Gdy stamtąd wyjdzie i znowu popełni to samo przestępstwo, otrzyma dłuższy wyrok. W ten sposób może przesiedzieć znaczną cześć życia w celi z kratami.

A grzesznik? Na co liczy, łamiąc przykazania? No właśnie, na łaskę i miłość Pana. Zobacz, jak Pan postąpi z grzesznikami podczas sądu ostatecznego, jak sobie to wyobraża Jan Kasprowicz w wierszu “Dies irae”. Zobacz też, jak zachowuje się dewotka w bajce Ignacego Krasickiego “Dewotka”. Jeśli czytając te wiersze, poczujesz choć część skruchy, być może Twoje życie stanie się lepsze.

Osoby często i przesadnie biegające do spowiedzi, do kościoła i robiące to na pokaz, nazywa się świętoszkami, bigotami/bigotkami lub dewotami/dewotkami.